«توسعه متمرکز کشور با محوریت دولت یا باید در نقطهی مشخصی جای خود را به توسعه مشارکتمحور با محوریت بخش خصوصی و شهروندان دهد، یا به مانند شوروی کمونیستی سبب تخریب و فروپاشی اقتصاد کشور در بلندمدت خواهد شد. در کشور ما زنگ خطر تبعات توسعه متمرکز با محوریت دولت به صدا در آمده و آثار آنرا به وضوح مشاهده میکنیم. ما در بحثهای ایجاد زیرساخت و صنایع بالادستی به دلیل تمرکزگرایی دولت وضعمان بد نبوده، اما مشکل آنجایی خود را نشان میدهد که میخواهیم از این زیرساختها بهرهبرداری کنیم. در آمریکا به ازای هر تولید هر ۱ دلار در بالادست، ۱۲ دلار در پاییندست و ۲۰۰ دلار در خدمات بازرگانی تولید میشود که این هرم وسیع، باعث پایداری و مقاومت اقتصاد در برابر مخاطرات میگردد. در ایران، این نسبت ۱ به ۵ به ۱۶ است و شیب هرم اقتصاد بسیار تند است. جهش اقتصادی ما بسته به اصلاح بروکراسی پیچیده دستگاه دولت است و گشایش فضا برای توسعه بنگاههای کوچک و متوسط، از مسیر مقرراتزدایی، تضمین رقابت، احترام به حقوق مالکیت، دسترسی به نظام بانکی بینالمللی و مشارکت دادن مردم در مدیریت کشور محقق خواهد شد.»